De bron van rijkdom is arbeid; alle rijkdom is uiteindelijk het resultaat van hard werken. Dat hebben de klassieke economen ons al geleerd (Smith, Pareto, Marx) en dat geldt ook vandaag de dag nog. Hoe kan het dan dat er zo duidelijk rijke mensen zijn die niet hoeven te werken voor hun rijkdom? Dat komt van diefstal; van werken word je niet heel rijk maar van diefstal wel.
verleden
Wie nu grootgrondbezitter is en leeft van de opbrengst van de grond heeft die grond doorgaans geërfd van zijn voorouders. Maar ergens in die stamboom was de grond nog niet in het bezit van de familie, maar eigendom van de gemeenschap, of van niemand. En toen is die grond afgepakt van de gemeenschap (met behulp van het zwaard of het pistool) of afgenomen van de natuur. De inpikker heeft het zich toegeëigend. Dat is vervolgens gelegaliseerd met behulp van het geschreven woord in de vorm van een contract en die grond is daarna verkocht of vererfd. Mogelijk is de grond veel meer waard geworden doordat er landbouw op plaats vond of doordat het bestemmingsplan er bouwgrond van gemaakt heeft. In die gevallen wordt er arbeid in geïnvesteerd waardoor die grond in waarde stijgt. De waardestijging is voor de eigenaar.
Voor grootaandeelhouders van grote bedrijven geldt iets vergelijkbaars: zij hebben die aandelen goedkoop gekocht of geërfd of zijn het bedrijf zelf gestart. En alle arbeid die in dat bedrijf gestoken is (door henzelf en door alle medewerkers) heeft het bedrijf in waarde doen stijgen. En die stijging in waarde gaat niet naar de medewerkers maar naar die grootaandeelhouder die zich de meerwaarde toe-eigent. Karl Marx heeft het mechanisme 170 jaar geleden helder uitgelegd en anderen waren hem al voorgegaan en zijn hem nagevolgd. (Marx zag het overigens niet allemaal goed. Hij was blind voor de creativiteit en vitaliteit van het kapitalisme waarin mensen initiatieven nemen, bedrijven starten en hard werken, omdat hard werken vaak loont.)
Dus rijkdom is het resultaat van toe-eigening ofwel diefstal. Elke rijke is een dief of de nazaat van een dief.
heden
Stel: je hebt 2 kleine kinderen en je hebt 4 snoepjes. Beide kinderen zijn je even lief en doen allebei hun best in hun prille leven. Ja, je merkt dat één van de twee iets meer van je talenten geërfd heeft, maar die andere is je net zo lief. Dan zul je die ene toch niet 3 snoepjes geven en die andere slechts één snoepje? Vervolgens doen ze allebei hun best op school en kan die ene uiteindelijk wel naar de universiteit en die andere niet. En die ene verdient later 120.000 euro per jaar en die andere 40.000. En dan zeg je: ja, die ene draagt nu eenmaal meer verantwoordelijkheid en heeft een zwaardere baan. Raar hè? Waren ze je echt even lief?
De arbeidsinkomensquote in Nederland daalt al decennia traag maar gestaag. Midden jaren zeventig was hij bijna 80% en 45 jaar later (nu) is hij ruim 70%. Is dat erg? Ja, dat is erg, want dit percentage geeft aan hoeveel van ons gezamenlijke inkomen in Nederland verdiend wordt met werken. En werken is de bron van rijkdom dus eigenlijk zou alleen werken beloond moeten worden. Maar bijna 30% van alle beloning wordt ‘verdiend’ met bezit van grond, huizen en bedrijven. En dus niet met werken. Diefstal loont!
voorbeeld
Het Zwaard van Ommerschans, prehistorisch pronkstuk uit de Bronstijd, is in 1896 door een landarbeider op de Veluwe gevonden. Hij moest het echter afstaan aan de Duitse landeigenaar die het meenam bij de verhuizing van de familie terug naar Duitsland. Het Rijksmuseum voor Oudheden mocht de vondst voordien bestuderen en vastleggen maar had vervolgens het nakijken.
Nazaten boden veel later het Zwaard van Ommerschans via Christie’s te koop aan en het Rijksmuseum wist het daar in 2017 te kopen voor een half miljoen euro.
Arme landarbeider, arme belastingbetalers…
een rare wereld
En het geld dat we met werken verdienen wordt vervolgens voor een groot deel weer afgepakt in de vorm van belastingen en accijnzen en wordt herverdeeld aan uitkeringen, toeslagen, subsidies, etc. . We staan er zelden bij stil dat een groot deel van onze bevolking de kost niet kan verdienen. Heel veel werkende mensen moeten in leven gehouden worden met toeslagen en uitkeringen. Wat is dat voor een rare wereld, een wereld waarin de lonen blijkbaar zo laag zijn dat ook de werkende Nederlanders toeslagen nodig hebben voor hun kosten van levensonderhoud? Waarin voor elk kind dat geboren wordt een toeslag moet worden gegeven op het inkomen, waarin mensen alleen een huis kunnen huren als ze daarvoor een toeslag krijgen? Waarin mensen alleen de zorgverzekering kunnen betalen als ze daarvoor een toeslag krijgen, waarin kinderopvang geregeld is die niet door de ouders zelf betaald kan worden?
Wat is dat voor een wereld waarin de lonen blijkbaar zo laag zijn dat het voor veel mensen loont niet te werken? Terwijl we weten dat arbeid de echte bron van rijkdom is. Waarom heeft ‘links’ een systeem van aalmoezen van staatswege gecreëerd waarmee de economie is ontregeld? En nu hebben we buitenlanders nodig om hier het vuile werk te doen tegen lonen waarvoor wij ons bed niet uitkomen. Het moet niet gekker worden.
15 juli 2020; update 28 oktober 2024